On Birinci Daire Escobar'ın Önemlilik Gerekliliğine Geniş Bir Bakış Açısı Getirerek VA Mortgage Kredisi Garantilerine Dahil Edilen İzin Verilmeyen Ücretleri İçeren 240 Milyon Dolarlık Qui Tam Whistleblower Davasını Yeniden Canlandırdı

Mahkeme, qui tam ihbarcıları ve hükümet için önemli bir kazanım olan nihai "ödeme kararına" katı bir şekilde odaklanmayı reddederek önemliliğe "bütünsel bir yaklaşım" getiriyor Birkaç hafta önce United States v. Strock hakkında blog yazmıştım. Orada, İkinci Daire Temyiz Mahkemesi, Yüksek Mahkeme'nin Universal Health Services v. Escobar davasında verdiği kararın -ki bu kararda bir kanuni, düzenleyici ve idari mevzuata uygunluğa ilişkin yanlış beyanların

İkinci Daire, Escobar kapsamında ilgili hükümet "ödeme kararının", Gaziler İdaresi'nin yüklenicinin "hizmet engelli, gazilere ait küçük işletme" olarak nitelendirildiği iddiasına dayalı olarak sözleşmeleri verme konusundaki ilk kararını içerdiğine hükmetti - sadece VA'nın bu sözleşmeler kapsamında ödeme yapma konusundaki müteakip kararlarını değil Federal hükümet ve qui tam ihbarcıları için önemli bir zaferde, İkinci Daire Temyiz Mahkemesi aşağıdakilere ilişkin yanlış beyanları onayladı

Mahkeme, ihtilaflı tıbbi yargıların jüri için yargılanabilir bir konu olduğunu söyleyerek bir Daire bölünmesi yarattı ve benzer ihbarcı iddialarının önünü açtı. Üçüncü Daire Temyiz Mahkemesi, bir doktorun yargı ve görüşlerinin Sahte Talepler Yasası kapsamında "yanlış" olarak değerlendirilebileceğine karar vererek, On Birinci Daire'nin "objektif yanlışlık" şartını reddetti ve bir Daire bölünmesi yarattı. 

İhbarcıların iddialarına rağmen federal kurum dolandırılmadığında ısrar ediyor Dolandırıcılıkla mücadele barosu, 7 Aralık 2016'da Beşinci Daire önünde görülecek olan United States ex rel. Harman v. Trinity Industries Inc. davası kararının temyizinde yapılacak sözlü tartışmaya odaklanmış durumda. 663 milyon dolarlık karar - federal Yanlış Talepler Yasası tarihindeki en büyük karar